Het kan verkeren in de politiek. Partijen als GroenLinks en Groep de Mos protesteerden voor de verkiezingen nog fel tegen uitbreiding van Madurodam. Maar stemmen – nu ze in het college zitten – kritiekloos in met de plannen voor uitbreiding. En de Haagse Stadspartij – die in 2017 nog onder voorwaarden had ingestemd – stemt nu tegen. Fractievoorzitter Joris Wijsmuller legt uit wat er in de raad van 18 juli 2019 gebeurde.
“Het besluit voor uitbreiding van Madurodam is een ingrijpend besluit vanwege de aantasting van de Scheveningse bosjes ter grootte van een voetbalveld. De Haagse Stadspartij zat in 2017 in het college en heeft toen uiteindelijk ingestemd met deze uitbreiding onder voorwaarde dat de aantasting van de Stedelijke Groene Hoofdstructuur volledig gecompenseerd wordt met een nieuw en aaneengesloten stuk bos. Gerwin van Vulpen heeft zich hier destijds hard voor gemaakt. Maar in het voorgestelde bestemmingsplan wordt alleen het talud als groencompensatie opgevoerd (een strook die al groen is maar ingeklemd tussen wegen ligt), en dat biedt onvoldoende compensatie. De Bomenstichting Den Haag heeft aangetoond dat hier hooguit 58 bomen bijgeplant kunnen worden, en niet 125 zoals veronderstelt wordt. Om volledige compensatie zeker te stellen heb ik namens de Stadspartij een motie ingediend waarin het college opgedragen wordt om nog dit jaar een bestemmingsplan aan de raad voor te leggen om het noordelijke deel van de Ver Huellweg en het werkterrein aan de Dr. Aletta Jacobsweg te vergroenen en aan de natuur terug te geven. Want dit was de afgesproken compensatie, en een bestemmingsplan biedt rechtszekerheid dat het kan worden gerealiseerd. Maar mijn voorstel werd door de huidige collegepartijen verworpen.
Verder valt op dat de begrenzing van Madurodam nu in het bestemmingsplan afwijkt van het Planuitwerkingskader (PUK) uit 2017 met name bij de dienstingang aan de Haringkade. Een verslechtering ten opzichte van de PUK. Daarom stelde ik een wijziging voor om de plankaart te corrigeren in overeenstemming met de PUK. Maar ook dit voorstel werd door de collegepartijen op advies van wethouder Revis verworpen. En daarnaast heb ik de motie ‘PAS op de plaats’ van Robert Barker (PvdD) mee ondertekent; dit gaat over de normen voor de uitstoot van stikstof (bedreiging voor biodiversiteit) die na een recente uitspraak van de Raad van State veel strenger moet worden bewaakt. Ook op dit punt klopt het bestemmingsplan niet. Maar zelfs dit werd door de collegepartijen gebagatelliseerd. Voor de Haagse Stadspartij restte daarom maar 1 conclusie: het bestemmingsplan kon niet onze instemming krijgen.
Tot slot heb ik de wethouder nog om uitleg gevraagd hoe het nu zit met de zogenaamde ‘businesscase’ waarover veel verwarring bestaat. Want een van de vier uitgangspunten in het besluit van 2017 was dat bewoners bij de uitwerking van de businesscase zouden worden betrokken. Maar bewoners hebben nog nooit een businesscase gezien! De wethouder beweert nu dat de businesscase al in 2017 bij de vertrouwelijke stukken zat. Die heb ik opgezocht en 2 notities gevonden: een variantenstudie, en een notitie van Madurodam over nut en noodzaak. Als de wethouder deze notities bedoelt, kan hij beter hierover open en transparant zijn en deze stukken openbaar maken, zo legde ik hem voor. Maar de wethouder wil hier niet langer bij stilstaan; hij wil door en Madurodam geen strobreed in de weg leggen. Dat heeft Revis ook in het coalitieakkoord laten opnemen, en hier hebben GroenLinks en Groep de Mos braaf voor getekend. Ze verschuilen zich daarbij nu achter ‘een eerder genomen besluit’ terwijl ze andere eerder genomen besluiten – zoals bv het migratiemuseum, betaald parkeren bij de Haagse markt, of om de Eneco-aandelen NIET te verkopen – wel zonder problemen terugdraaien. Het kan verkeren in de politiek.”