Van Leegstand naar Nieuw (T)huis
De brainstormavond over co-housing, geleid door Juliette Santegoeds en Martine Zoeteman van de Stadsambassade Den Haag, leverde veel inspirerende ideeën op voor de huisvesting van statushouders. Welke kansen zijn er om vluchtelingen met verblijfsstatus op zodanige wijze in de stad te vestigen dat we voortbouwen op hun talenten, het samenleven en samen werken van nieuwe en huidige Hagenaars bevorderen én meer en gevarieerdere betaalbare (huur)woningen realiseren voor iedereen in de stad? Begrippen als maatwerk en makelaar werden veel genoemd. Kleinschaligheid vergroot de kans op succesvolle integratie. Ook werd de mogelijkheid van een ‘woonpaspoort’ of een app, waarin statushouders aangeven welke wensen en talenten zij in de aanbieding hebben, genoemd waardoor vraag en aanbod makkelijker aan elkaar gekoppeld kunnen worden.
Er is ook nagedacht over de mogelijkheden van co-housing in een concreet project van sociaal ondernemer Edgar Neo. Hij gaat binnenkort met de huisvesting van statushouders in een leeg kantoorpand aan de rand van Schilderswijk aan de slag. In het souterrain komt bijvoorbeeld een grote centrale keuken en een eetkamer waar buurtbewoners ook welkom zijn.
Ronald Janssen, projectleider huisvesting statushouders van de gemeente, liet weten dat Den Haag zich verplicht heeft om nog dit jaar 555 en in 2016 zo’n 1200 statushouders te huisvesten. Daarnaast heeft het college besloten om nog eens 700 extra statushouders onderdak te bieden om zo de volle asielzoekerscentra te ontlasten en de doorstroming te bevorderen. Om de wachtlijsten niet verder te belasten wordt in eerste gezocht naar leegstaande gebouwen in de stad. Ook wordt de mogelijkheid van tijdelijke woningen overwogen. Belangrijk uitgangspunt bij de huisvesting van statushouders is dat er niet alleen onderdak wordt geboden, maar ook voor de langere termijn begeleiding, scholing, dagbesteding, taal, welzijn en hulp bij psychische problemen. Daarom is het voor co-housing van belang dat naast (on)zelfstandige woonruimtes een gebouw beschikt over voldoende gemeenschappelijke ruimtes. En de woongebouwen bij voorkeur midden in woonwijken en niet aan de randen van stad staan.
Co-housing is een vorm van gemengd wonen van verschillende groepen in de stad in een woongebouw. Hierdoor ontstaat gemakkelijker contact en kunnen vormen van onderlinge hulp en ondersteuning ontstaan. Bijvoorbeeld bij het leren van de taal of het wegwijs worden in de Nederlands samenleving. Dat zou ook in coöperatief verband kunnen, bijvoorbeeld in het voormalig ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid dat door het rijk is aangewezen. Als je bovendien huurders uit de sociale huursector weet te interesseren voor dergelijke vernieuwende woonconcepten, dan bevorder je ook de doorstroming in deze sector. Bij een slimme aanpak zouden co-housing projecten zelfs aanjagers van gebiedsontwikkeling kunnen worden.
De Stadsambassade Den Haag is een open netwerk dat wordt gedragen door actieve en bij de stad betrokken burgers en participerende professionals. De stad is van iedereen en de tijd van het top-down uitrollen van grote masterplannen is door de financiële en ecologische crises niet meer aan de orde. Overal in Nederland, Europa en de rest van de wereld ontstaan in steden kleinschalig initiatieven van burgers die lokaal antwoorden formuleren op de zaken die hen als community aangaan. Het nationale en Europese netwerk van Stadsambassades is een initiatief van Pakhuis de Zwijger (Amsterdam) gericht op het stimuleren van onderzoek en experiment, het uitwisselen van ervaringen en de onderlinge uitwisseling van praktijkgerichte kennis.
Via stadsambassade@gmail.com is een verslag van de brainstormavond op te vragen.