In de commissie ruimte van 20 februari 2019 sprak de raad over twee belangrijke onderwerpen, de prestatieafspraken met de woningcorporaties en de aanpak van de schimmeloverlast in corporatiewoningen. Fractievertegenwoordiger Tim de Boer van de Haagse Stadspartij was kritisch en had de volgende inbreng:
Prestatieafspraken
De discussie over de prestatieafspraken voor 2019 was vrij nutteloos. De afspraken waren al getekend en al van kracht. Voor mij inzet om de wethouder te bewegen weer terug te gaan naar het op tijd en in concept voorleggen van de raamovereenkomst en de jaarlijkse prestatieafspraken. Helaas wilde wethouder Revis hier niet in meegaan. Hij bleef op het standpunt dat de raad voldoende kon aangeven wat haar wensen zijn bij de bespreking van de woonagenda. Daarin worden de afspraken voor de hele woningmarkt vastgelegd. Dit terwijl de raad bij uitstek ook de vertegenwoordiger is van de huurders die niet zijn aangesloten bij de huurdersorganisaties. Juist de afspraken met de corporaties gaan veel mensen en beleidsterreinen aan. Waar gaan de corporaties investeren? Hoe lossen ze de schimmeloverlast op? Hoeveel geld gaat er naar onderhoud? En hoe werken de corporaties aan het oplossen van overlast?
De wethouder zet de raad op dit punt buitenspel door haar maar een keer in de vier jaar te laten meepraten.
Afdoening motie volkstuinen
De wethouder beloofde wel nog eens goed te kijken naar de afdoening van onze – door de raad aangenomen – motie uit 2018 over de mogelijkheid voor stadslandbouw/ volkstuintjes in zelfbeheer op de gronden van de gemeente en corporaties. De summiere brief, die hij als afdoening had geschreven, bevatte geen recente informatie en verwees alleen naar stukken van 2 jaar geleden. De wethouder zal nu een uitgebreidere reflectie naar de raad sturen waar ik naar uitkijk.
Schimmelaanpak
Al een aantal jaar werken de corporaties samen met de gemeente aan de vermindering van het aantal klachten over schimmel in woningen. In deze bespreking stond de evaluatie van het beleid centraal. Uit de emotionele en indrukwekkende verhalen van de insprekers kwam naar voren dat de aanpak op papier misschien veel voor lijkt te stellen. De praktijk laat een ander beeld zien. Mensen geven na jaren van klagen en onvoldoende begrip bij de corporaties en haar onderhoudsmensen op. Ze stoppen met klagen. De problemen worden zo niet weggenomen. Ook de nieuwe onafhankelijke expert wordt nog te weinig gevonden door de bewoners.
Schimmel in woningen blijft in Den Haag zo een groot probleem. Zelfs al zouden alle individuele meldingen netjes worden opgelost blijven er veel mensen over die al hebben opgegeven, of niet durven te klagen. Een gebiedsgerichte aanpak is nodig. Als Haagse Stadspartij zullen we ons hard blijven maken voor oplossingen die uitgaan van daadwerkelijke verbetering van de situatie in plaats van goochelen met cijfers. Concrete actie vanuit de corporaties is op dit punt meer dan noodzakelijk