12 Apr 2011. Haags gemeentebestuur beroept zich voor nieuwbouw Eurojust op Duitse naziwet
Een Duitse oorlogswet wordt 70 jaar na dato afgestoft om sloop van de villawijk Zorgvliet in Den Haag mogelijk te maken. Een eeuw lang is het karakter van de villawijk met o.a. het Catshuis en veel monumentale panden beschermd door een servituut. Eurojust, een agentschap van de Europese Unie, wil zo snel mogelijk een nieuw groot kantoor van 18.000 m2 en 50 meter hoog in deze groene, parkachtige villawijk plaatsen. Ondanks de grote leegstand van kantoren wil het Haagse college van B&W koste wat kost de nieuwbouwwens van Eurojust honoreren.
Maar niet alleen het Rijks Beschermd Stadsgezicht Zorgvliet verbiedt de bouw van kantoorkolossen, ook een oude akte uit 1912 blokkeert verdere verstedelijking.
Toen dit servituut onlangs opdook hebben juristen in opdracht van de gemeente de stelling geponeerd dat de Duitse bezetters het servituut onschadelijk zouden hebben gemaakt. Wethouder Marjolein de Jong (D66) die verantwoordelijk is voor het Eurojust-dossier stelt nu dat er geen obstakels meer zijn om hoogbouw neer te zetten in Zorgvliet.
Joris Wijsmuller, fractievoorzitter van de Haagse Stadspartij, is geschokt: “Dit is moreel verwerpelijk. Hoe haal je het in je hoofd om met wetten van de Duitsers uit de Tweede Oorlog op de proppen te komen om het Eurojust-project er doorheen te drukken. Walgelijk.”
De Haagse Stadspartij steunt de bewoners van Zorgvliet in hun verbeten strijd tegen sloop. Onder hen o.a. Adorée Colijn, bewoonster van een villa die gesloopt dreigt te worden, en tevens kleindochter van minister-president Hendrikus Colijn, die in de oorlog naar Duitsland is afgevoerd en daar in gevangenschap overleed.
Donderdag 14 april a.s. komt de huisvesting van Eurojust aan de orde in de Haagse gemeenteraad. Joris Wijsmuller bereidt een motie van afkeuring voor: “Dit is een blamage voor Den Haag en betekent het morele failliet van de Internationale Stad van Recht en Vrede. Ik schaam mij diep voor dit gemeentebestuur.”
Over het van stal halen van de Duitse oorlogswet is trouwens nu een petitie opgesteld:
http://petities.nl/petitie/protest-tegen-gebruik-duitse-oorlogswet-door-gemeente-den-haag
Eurojust mag van politiek
AD/Haagsche Courant, 15 apr 2011
De voorbereidingen voor de bouw van het Eurojust-complex in Zorgvliet gaan door, ondanks felle kritiek.
Oppositie en wijk boos
Dat is de uitkomst van een fel debat gisteravond in de Haagse gemeenteraad. Ondanks een motie van afkeuring van de voltallige oppositie, stemden de coalitiepartijen PvdA, VVD, D66 en CDA voor de komst van het Europese agentschap naar de Jan Willem Frisolaan. Zij steunden het voorstel van wethouder Marjolein de Jong (D66).
De wethouder toonde zich zeer getergd door opmerkingen van de oppositie over de morele kant van de zaak. Vooral Joris Wijsmuller van de Haagse Stadspartij noemde het verwerpelijk dat het college zich indirect beroept op Duitse oorlogswetgeving om de bouw mogelijk te maken. Door maatregelen van de bezetter zouden de oude documenten servituten die de plannen kunnen dwarsbomen niet meer geldig zijn. De Jong wees erop dat de Duitse onteigeningen na de oorlog tweemaal na zorgvuldige afwegingen door het rijk werden bekrachtigd. ,,Ik werp aantijgingen dat we gebruikmaken van oorlogsrecht verre van me, sprak zij.
De voltallige oppositie maakte desondanks duidelijk grote moeite te hebben met de plannen. ,,Hoe dit gedrocht de wijk wordt opgedrongen is van een ongekende smerigheid, brieste Bart Brands (PVV). En Inge Vianen (GroenLinks): ,,Met elke vergadering wordt dit dossier pijnlijker omdat het aan alle kanten rammelt. De oppositie vindt ook dat er betere plekken zijn voor het complex.
De coalitiepartijen benadrukten dat er in de vorige collegeperiode al een studie was uitgevoerd naar mogelijke plekken voor Eurojust en dat toen ook de Jan Willem Frisolaan was genoemd.
De bewoners van de wijk Zorgvliet toonden zich gisteren uitermate teleurgesteld over het besluit van de raad. Zij denken dat de gemeente uiteindelijk door de rechter wordt teruggefloten en kondigden aan de strijd niet te zullen staken. ,,Terwijl juridisch wapengekletter niet nodig zou moeten zijn, aldus een woordvoerder van het Wijkoverleg Zorgvliet.
Als alles toch volgens plan verloopt, wordt eind 2013 met de bouw van het Eurojust-complex begonnen. Twee jaar later moet het klaar zijn.
Onvrede Eurojust naar hoogtepunt
De Telegraaf, 15 apr 2011
door Inge Lengton DEN HAAG, vrijdag
Wethouder Marjolein de Jong (D66) krijgt alom kritiek op haar optreden in het dossier Eurojust. “Slordig”, zo betitelen raadsleden haar werkwijze. “Weinig transparant” en “rommelig”. Zelfs collegepartijen PvdA en CDA zijn geïrriteerd.
PvdA-er Gerard Verspuij zegt vernietigend: “De Jong wekt weinig vertrouwen bij de kiezers. Het gaat allemaal zo rommelig. Zo ontstaat bij Hagenaars het idee: ze doen maar wat, daar op het stadhuis.”
De wanorde ontstond vorige maand toen er twee historische aktes opdoken. Deze documenten legden een bommetje onder het plan van het stadsbestuur om in de Haagse wijk Zorgvliet een kantoorkolos voor Eurojust te bouwen. In de juridische papieren staat namelijk dat het groene karakter van de wijk onder alle omstandigheden behouden dient te blijven. Een wolkenkrabber voor Eurojust past daar niet bij.
Servituten Na de vondst van de zogeheten servituten schakelde de gemeente een advocatenbureau in. Dit bureau beweert op zijn beurt dat de oude aktes niets waard zijn. De Duitse bezetter zou de rechtsgeldigheid al in de Tweede Wereldoorlog hebben opgeheven door het aanleggen van een tankgracht.
Gisteren werd echter ook deze lezing in twijfel getrokken. Volgens de SP zijn de “naziwetten” waarop het advocatenkantoor zich baseert onvindbaar. “Ik heb een dag lang gezocht in het Nationaal Archief, maar niets gevonden”, zegt fractievoorzitter Ingrid Gyömörei.
Inmiddels is het chaos troef in het dossier Eurojust. Het CDA betreurt dat. “Dit verdient geen schoonheidsprijs”, zegt fractiewoordvoerder Gert-Jan Bakker. “Elke keer komt er weer een nieuw stukje informatie bij. Dat is ook storend voor de omwonenden. Waarom doet de wethouder zelf zo weinig? Wij eisen een pro-actievere houding van haar.”
Ondanks de felle kritiek van de PvdA en het CDA zijn de partijen nog niet bereid om de stekker uit het project te trekken. ?We willen de wethouder wel de kans geven?, zegt christendemocraat Bakker. De VVD is altijd fervent voorstander van het gebouw aan de Jan Willem Frisolaan geweest. Vooralsnog lijkt er dus een meerderheid voor het EU-kantoor te bestaan. Felle tegenstand komt van de Haagse Stadspartij en de SP.
Eurojust, een EU-instelling die zich bezighoudt met het bestrijding van de georganiseerde misdaad, zit nu op het Haagse bedrijventerrein de Binckhorst, maar groeit daar uit zijn jasje. Het stadsbestuur vreest dat de organisatie de stad de rug zal toekeren als de nieuwbouwplannen in de wijk Zorgvliet in het honderd lopen.
Historisch besef
Den Haag Centraal, 15 Apr 2011
Coos Versteeg
Eén van de redenen waarom Italië zo’n grote reputatie als vakantieland
heeft, is omdat toeristen er genieten van de historische schoonheid van
steden en dorpen. De meeste Italianen hebben aangeboren respect voor
cultuurgeschiedenis; ze komen in actie als McDonald’s de Spaanse trappen
in Rome dreigt te ontsieren. Het Haagse college van B en W daarentegen
heeft niets geleerd van stedenbouwkundige blunders uit het verleden en zit
er niet mee park Zorgvliet – in weerwil van een oud servituut – te
verknallen ten behoeve van Eurojust. D66-wethouder Marjolein de Jong stelt
dat er eerder ook niet tegen schending van het servituut is geprotesteerd
en beroept zich daarbij zonder gêne op maatregelen die door de Duitse
bezetter in de Tweede Wereldoorlog zijn afgedwongen. Over historisch besef
gesproken.
Maar het ergst maakt PvdA-wethouder van monumentenzorg Rabin Baldewsingh
het nu door serieus voor te stellen het gebouw van De Volharding op de
hoek van de Grote Markt en de Grote Marktstraat te slopen. De socialist
Baldewsingh kent het complex kennelijk niet als De Volharding, hij spreekt
van het Randstad-gebouw (de huidige gebruiker) en zegt: “Dat schijnt een
groot monument te zijn. Ik vind dat daar niet meer passen…”. Om er
dreigend aan toe te voegen ‘dat dit goed bekeken moet worden’, zo
registreerde de recorder van de Haagse weblog Hofstijl. Baldewsinghs
uitspraak roept herinneringen op aan Hendrik Kaasjager, de Amsterdamse
politiecommissaris die zichzelf in 1954 onsterfelijk belachelijk maakte
door gezichtsbepalende grachten te willen dempen ten behoeve van het
autoverkeer. In Den Haag was dat al eerder op grote schaal gebeurd.
Baldewsingh geeft blijk niet te beseffen dat het uit 1928 daterende
Rijksmonument De Volharding tot de fraaiste architectonische voorbeelden
van de Nieuwe Zakelijkheid/De Stijl behoort. Dat is in de politiek niets
bijzonders. Maar bij iemand van zijn politieke kleur is het vooral gênant
dat deze PvdA-wethouder ook niet weet dat het socialistische bolwerk De
Volharding een symbool is van de emancipatie van de arbeidersbeweging
alhier.
Raadsleden onder grote druk gezet
AD/Haagsche Courant, 14 Apr 2011
(Maarten Brakema)
De woordvoerders van de Haagse coalitiepartijen zijn door hun partijtop
onder grote druk gezet om in te stemmen met de komst van Eurojust.
Sommigen van hen werd te verstaan gegeven dat ze hun kritische houding
moesten opgeven. Dit onder meer om verantwoordelijk wethouder Marjolein de
Jong (D66) niet in problemen te brengen, melden betrouwbare bronnen in het
stadhuis.
Vooral raadsleden Marieke Bolle (PvdA) en Martin Wörsdörfer (VVD) toonden
zich tijdens een eerste commissievergadering kritisch ten opzichte van de
komst van Eurojust. Tijdens een vergadering van twee weken geleden waren
ze plotseling veel soepeler.
Wörsdörfer ontkent officieel dat hem te verstaan is gegeven dat hij moest
inbinden. ,,Ik ben wel kritisch geweest en heb tijdens de eerste
vergadering aandacht gevraagd voor parkeren, verkeersafwikkeling en
inpassing. Het college heeft meer gedaan dan nodig om goede antwoorden te
geven. Daarom zijn wij nu voor deze plek.
Wel erkent hij dat er overleg is geweest. ,,Dat is altijd zo bij
belangrijke onderwerpen. CDA-raadslid Gert-Jan Bakker bevestigt die
lezing. ,,Er is overleg geweest. Dat gebeurt wel vaker. Maar ook hij
ontkent dat hij druk heeft ervaren van zijn partijtop. ,,Zo werkt dat niet
bij mij.
Marieke Bolle (PvdA): ,,Tijdens overleg zijn zaken goed doorgesproken.
Maar wij blijven onze lijn volgen: wij zijn heel kritisch op hoe het is
gegaan. En de informatie die de raad kreeg. Wij gaan het debat vanavond
open in.
SP: ‘Dossier Eurojust onjuist en onvolledig’
TV West, 14 Apr 2011
DEN HAAG – De Haagse wethouder De Jong heeft de gemeenteraad onvolledig en
onjuist ingelicht in het dossier Eurojust. Dat vindt oppositiepartij SP in
Den Haag.
De Jong zegt dat historische documenten uit 1912 geen juridische grondslag
meer hebben waardoor ze de bouw van het vijftig- meter hoge pand in de
wijk Zorgvliet niet tegen kunnen houden. De Duitse bezetter heeft de
rechtsgeldigheid al opgeheven in de Tweede Wereldoorlog door het aanleggen
van een tankgracht, zo zou blijken uit onderzoek.
Maar volgens de SP zijn in het Nationaal Archief geen documenten te vinden
die deze lezing bevestigen. SP-fractievoorzitter Gyomorei stoort zich
eraan dat de wethouder besluiten van de toenmalige Duitse bezetter
aanvaart en toepast in de huidige tijd. Dit noemt zij een ‘stad van Recht
en Vrede onwaardig’.
Motie
De SP dient vanavond tijdens de gemeenteraadsvergadering een motie in
waarin de partij oproept om een oorlogsrechtdeskundige te horen.
Strijd om Eurojust gaat door
AD/Haagsche Courant, 9 apr 2011
den haag
Met besluiten van de Duitse bezetter in de hand wil de gemeente de bouw
van een kantoorkolos doordrukken. Maar juridische experts spreken elkaar
tegen. De bewoners zijn strijdbaar.
Waarom is niet geprobeerd met ons samen een plan te maken? Robbert Coops
Juristen twisten over geldigheid Duitse maatregelen
In het conflict over de bouw van een groot kantoor voor de Europese
opsporingsdienst Eurojust in de Haagse wijk Zorgvliet, legde de gemeente
onlangs een onderzoek op tafel van het advocatenkantoor Pels Rijcken &
Drooglever Fortuijn. Kort samengevat staat daarin dat waarschijnlijk de
oude bepalingen over het karakter van de wijk – servituten uit 1919 – niet
meer gelden door de Duitse onteigeningen in het kader van de bouw van de
Atlantikwall (tankgracht) en het daaropvolgende gemeentelijke
Wederopbouwplan na de oorlog.
Maar juristen, die zijn ingeschakeld door het Wijkoverleg Zorgvliet,
plaatsen kanttekeningen. Schaatsen op wel zeer dun ijs, stelt H. Breeman
van het advocatenkantoor Loyens & Loeff aan het einde van zijn advies over
de besluiten die de gemeente wil nemen. Volgens hem is het zeer de vraag
of maatregelen van de bezetter, die indruisten tegen het Nederlandse
recht, later nog rechtsgeldig en rechtmatig zijn. In een ander advies
wordt aangegeven dat de onzekerheid over de geldigheid van de servituten
wel eens zou kunnen leiden tot langdurige juridische procedures, die het
hele Eurojust-plan in gevaar brengen.
En dat is precies wat het wijkoverleg van plan is. Voorzitter Robbert
Coops, die ook direct betrokkene is omdat hij pal naast de omstreden
bouwlocatie woont, zegt alle juridische middelen te willen aanwenden om
het plan te blokkeren. ,,Zeker als de gemeente zich blijft opstellen zoals
ze nu doet en tot geen enkel compromis bereid is. De contra-expertises
geven ons hoop.
Coops wijst verder op het bestemmingsplan en op de status van beschermd
stadsgezicht die Zorgvliet heeft. Die laten geen grootschalige
verkantorisering toe.
Naast alle juridische details is er ook nog het morele aspect en dat komt
nogal saillant naar voren in het advies van Pels Rijcken. Het
advocatenkantoor schrijft dat de servituten hun geldigheid mede lijken te
hebben verloren omdat tegen eerdere inbreuken op de oude
erfdienstbaarheden nooit is geageerd of geacteerd. De voornaamste inbreuk
was de dramatische aanleg van de Atlantikwall (tankgracht) door de Duitse
bezetter. Daar viel weinig tegen te ageren of acteren.
En ook nu is er heel weinig ruimte voor een inbreng van de burger, volgens
Coops. ,,Ik begrijp niet waarom de gemeente niet één keer op onze
inhoudelijke bezwaren heeft willen reageren. Waarom is er niet geprobeerd
met ons samen een plan te maken?
En dan is er nog de kwestie-Colijn. Eén van de gesloopte panden was in
1943 de woning van de in Duitse gevangenschap gestorven voormalige
minister-president Hendrik Colijn. En nu, zeventig jaar later, is het weer
een Colijn die tot de gedupeerden dreigt te gaan behoren. Adorée Colijn,
kleindochter van de premier, woont in een appartementenvilla, die is
gebouwd als onderdeel van het Wederop-bouwplan, dat de erfenis van de
bezetting zo veel mogelijk moest uitwissen. Robbert Coops: ,,Ze heeft daar
vijftig jaar gewoond én dan is er nog die beladen voorgeschiedenis. Maar
ook dat doet blijkbaar niet ter zake.
Morele nederlaag dreigt in Eurojust-conflict
AD/Haagsche Courant, 9 apr 2011
HET OORDEEL
Henk Ruijl
Niet een historisch document uit 1919 maar een Duits onteigeningsbesluit
uit 1940 lijkt een belangrijke rol te gaan spelen bij het besluit over de
toekomst van een deel van de villawijk Zorgvliet in Den Haag. De gemeente
haalt min of meer een oorlogswet uit de kast om de nieuwbouw voor de
politie-organisatie Eurojust mogelijk te maken. En verwijst en passant een
eerder vastgesteld bestemmingsplan en het beschermde stadsgezicht naar de
prullenbak. Argumenten van bewoners die deze hoogbouw willen voorkomen,
worden achteloos terzijde geschoven.
Stel dat het juridisch gezien allemaal lukt, dan lijdt de gemeente in
moreel opzicht een nederlaag. De stad van recht en vrede vierde de
overwinning met taart voor de medewerkers die de betreffende documenten
uit het archief wisten op te diepen. Op pijnlijker wijze had de kloof
tussen burger en bestuur niet verbeeld kunnen worden.
Ook om een andere reden is het onwenselijk dat de Eurojust-kolos er komt.
Stedenbouwkundig gezien is de Internationale Zone zo langzamerhand wel
vol. Veel grote gebouwen staan hier nu al erg dicht op elkaar,
bijvoorbeeld het World Forum, de KPMG-bunker en het Europol-gebergte. Van
de parkachtige opzet, die de vermaarde architect Dudok ooit voor ogen
stond, is bar weinig overgebleven. Dit internationale stukje Den Haag
verdraagt niet nog meer staal en beton.
Hoe wrang kan ’t leven zijn?
AD/Haagsche Courant, 1 apr 2011
DEN HAAG De Duitse oorlogswet die voormalig premier Hendrikus Colijn van
zijn villa in Zorgvliet beroofde, dreigt 70 jaar later de sloop van het
huis van zijn kleindochter in diezelfde wijk mogelijk te maken. Dit is
wrang. Dubbel wrang.
Duitse oorlogswet kost kleindochter Colijn mogelijk huis
Ze kan er met haar toch scherpe verstand niet bij. De Duitsers, dat waren
onze vijanden, bitst Adorée Colijn in haar villa in Zorgvliet. Toen zij in
de bezettingstijd hier de gronden onteigenden voor een verdedigingslinie
maakten ze heus geen nette afspraken. Die gronden werden gewoon afgepakt.
Ofwel, hoe kan de gemeente Den Haag zich nog altijd beroepen op dat Duitse
oorlogsbesluit om nu het nieuwe en massale gebouw van EU-agentschap
Eurojust er doorheen te drukken en om daarna door haar villa een
sloopkogel te jagen? Ik geloof er helemaal niks van dat die oude regels
van de vijand nu in Nederland nog rechtsgeldig kunnen zijn, moppert de
82-jarige. Dit is een idioot verhaal.
Toch denkt de gemeente er heel anders over. Nadat er onlangs historische
documenten uit 1912 opdoken die grootschalige bouw in het villawijkje
verbieden en die dus de komst van Eurojust kunnen dwarsbomen, zijn deze
zogeheten servituten door een advocatenbureau grondig onderzocht. En dat
constateert nu dat bij het Duitse onteigeningsbesluit uit 1940 alle
beperkingen zijn komen te vervallen. Dus ook die van de
Zorgvliet-servituten. Met andere woorden: een massaal gebouw als dat van
Eurojust kan er gewoon komen en de villa van Adorée Colijn kan worden
gesloopt.
Als het klopt, is het een bizarre speling van het lot, beaamt Adorée
Colijn. Mijn grootvader woonde hier op een steenworp afstand. Zijn huis is
destijds door de Duitsers onteigend en gesloopt. En nu zou mij hetzelfde
gebeuren vanwege diezelfde Duitse oorlogswet? Dat is wrang. Dubbel wrang.
Zeker ook gezien de verdere bezettingservaringen van voormalig
minister-president Hendrikus Colijn. De grootvader van Adorée Colijn was
de enige minister die niet naar Engeland besloot te vluchten, toen de
Duitsers Nederland binnenvielen. Hij bleef en werd vervolgens weggevoerd
naar Duitsland, waar hij in gevangenschap is gestorven.
Ze herinnert hem zich nog best, van de soms lange verblijven in zijn villa
in Zorgvliet. Hij was een man die altijd studeerde. Altijd. Een enkele
keer kwam hij bij mooi weer buiten bij ons zitten, maar dat gebeurde
zelden. En dan die sigaren! Hij rookte stevig. De lucht in huis kon je
snijden.
Nee, wat zijn kleindochter betreft ondergaat haar villa niet hetzelfde lot
als dat van haar grootvader. Ze is daarom druk doende met een eigen
advocaat. Ook lift ze mee met haar buurtgenoten die een juridisch
adviesbureau inschakelden dat inmiddels tot een heel andere conclusie is
gekomen dan de gemeente Den Haag als het gaat om die oude Duitse
oorlogswet en de eventuele consequenties voor de komst van Eurojust.
Eén die naadloos aansluit bij de gedachten van Adorée Colijn, alleen wat
keuriger verwoord: Er zijn vragen over de rechtsgeldigheid van de Duitse
actie die immers een miskenning is van het Nederlands recht . De gemeente
schaatst op wel zeer dun en dus breekbaar ijs , stelt het bureau verder.
Adorée Colijn is er blij mee. Ik blijf me tot het einde verzetten tegen de
sloop van mijn huis.
Taart voor de een, pijn bij de ander
AD/Haagsche Courant, 7 Apr 2011
DEN HAAG Een traktatie hadden ze wel verdiend, de mannen en vrouwen van het
landelijke kadaster in Rotterdam. Twee weekeinden hebben ze vorige maand doorgewerkt om in dozen, mappen en waar al niet voor de gemeente Den Haag op zoek te gaan naar historische documenten over de villawijk Zorgvliet. Wethouder Marjolein de Jong (D66, internationale zone) kwam de medewerkers gisteren met taart persoonlijk bedanken voor de pittige haastklus, die ook nog eens overwerktijd in beslag nam.
De servituten die boven water kwamen deren Den Haag niet bij het voornemen om
nieuwbouw voor het EU-agentschap Eurojust in Zorgvliet toe te staan. Nota bene oude
nazi-wetgeving zou volgens de gemeente de historische documenten die grootschalige bouw in het gebied verbieden ongeldig hebben gemaakt. Adoree Colijn, kleindochter van voormalig premier Hendrikus Colijn, is een van de bewoners die door de gevonden Duitse oorlogswet mogelijk wordt beroofd van haar huis. ,,Ik geloof er helemaal niks van dat die oude regels van de vijand nu in Nederland nog rechtsgeldig kunnen zijn, mopperde de 82-jarige Haagse na de vondst van de documenten. Toch denkt de gemeente daar heel anders over. Alle beperkingen zouden door het gevonden Duitse onteigeningsbesluit uit 1940 zijn komen te vervallen. Dus ook die van de
Zorgvliet-servituten. Adoree Colijn: ,,Mijn grootvader woonde hier op een steenworp
afstand. Zijn huis is destijds door de Duitsers onteigend en gesloopt. En nu zou mij
hetzelfde gebeuren vanwege diezelfde Duitse oorlogswet? Dat is wrang. Heel wrang.
Met wethouder Marjolein de Jong de tankgracht in (Julius Pasgeld)
Haags Nieuwsblad, 8 april 2011
DEN HAAG – Hoe vertel je op een vriendelijke manier dat een Haagse
wethouder volstrekt verkeerd bezig is? Ik zou het niet weten. Ik heb daar,
zoals u weet, geen enkele ervaring in. Toch ga ik het proberen. Daarvoor
moet u weten dat er sinds 1912 een servituut heerst in de Haagse woonwijk
Zorgvliet. Een servituut? Wat is dat nu weer? Een besmettelijke ziekte?
Een gootsteenontstopper? Nee. Een servituut wordt door gewichtige mensen
ook wel beklemmingsrecht genoemd. Het is een document waarin staat dat er
in de directe omgeving geen anderssoortige bouwwerken mogen komen.
Geen bedrijven bijvoorbeeld. Of restaurants. Of hoge gebouwen. Dat was dus
in een tijd dat de Hagenaars nog wisten waar ze aan toe waren. Maar wat
gebeurt er? In 1940 nemen fascisten hun intrek in Den Haag. Ze willen het
fascisme verspreiden en verdedigen tegen aanvallen vanuit de Noordzee.
Daartoe menen ze een zigzagvormige gracht in een zogenoemd ‘Sperrgebiet’
te moeten graven. Een tankgracht noemen ze dat. Hele wï)ken moesten
daarvoor tegen de vlakte. Ook een deel van Zorgvliet. Maar eh, op die wijk
lag toch een servituut dat geen afwijkende bouw toestond? En een
tankgracht is nu niet bepaald passend in een villawijk. Niks mee te maken,
vonden de fascisten. Niks geen gezeur over afspraken. Wij heffen dat
servituut gewoon op met een besluit. Dat doen wij in het belang van het
Derde Rijk, een soort internationale allure dus en geheel tegen het belang
van de bewoners van Zorgvliet in. Fascisme in optima forma, zullen we maar
zeggen.
Na de oorlog werd alles weer rechtgetrokken. De tankgracht werd gedempt.
Er kwam een prachtige groene strook voor in de plaats en de gesloopte
woonwijken, waaronder Zorgvliet werden tot aan de groenstrook weer
herbouwd.
En nu komt het. Het hele gebied werd zó groen ingericht dat er temidden
van dat groen ook nog plaats was voor grote kantoren, congrescentra en
hotels. Vaak met een internationaal karakter. En zo kwam van het één het
ander. En nu wil de Haagse wethouder Marjolein de Jong, u weet wel, de
wethouder die meent dat er nog niet genoeg kantoren in Den Haag leegstaan,
daar nog een internationaal kantoor bij. Eurojust. Vijftig meter hoog. In
Zorgvliet dus. Maar eh, Zorgvliet, daar was toch iets mee? Was daar niet
een beklemmingsrecht dat massale kantoorbouw in de weg stond? Niks mee te
maken, zegt Marjolein de jong. Die fascisten hebben indertijd toch gezegd
dat je daar mocht bouwen wat je wilde? Die hebben dat beklemmingsrecht
toch opgeheven? Dus slopen die handel in Zorgvliet. In het belang van
zogenoemde internationale allure en geheel tegen het belang van de
bewoners in. Vraag: hoeveel keer stond het woord ‘fascisme’ of een
afleiding daarvan in deze column? Mail het antwoord naar pasgeld@2mail.nl
Onder de goede inzenders zal een foto van Marjolein de Jong worden
verloot. En zeg nou niet, dat ik niet heb geprobeerd op een vriendelijke
manier onder woorden te brengen dat Marjolein de jong volstrekt verkeerd
bezig is.
Zie ook Hofstijl: http://hofstijl.nl/2011/04/13/wethouders-in-oorlogstijd/
De op initiatief van de Haagse Stadspartij ingediende Motie van Afkeuring haalde helaas geen meerderheid:
Motie van afkeuring
De gemeenteraad van Den Haag op 14 april 2011 in vergadering bijeen ter bespreking van het agendapunt Huisvesting Eurojust;
Constaterende dat
– de gemeenteraad op verschillende momenten niet of niet tijdig op de hoogte is gesteld van ontwikkelingen aangaande huisvesting Eurojust;
– de wethouder geen nader onderzoek wenst te doen naar bestaande leegstaande kantoorlocaties voor de vestiging van Eurojust terwijl er sprake is van een grote leegstand van kantoren in Den Haag;
– er servituten blijken te bestaan die de bouw van Eurojust op de locatie J.W. Frisolaan mogelijk kunnen belemmeren;
– de wethouder zich onverbloemd achter de stelling van de huisadvocaat heeft geschaard dat de erfdienstbaarheden uit het servituut tijdens de Tweede Wereldoorlog zouden zijn ‘schoongeveegd’;
– Den Haag als Internationale Stad van Vrede en Recht de schijn wekt besluiten van de Duitse bezetter aan te voeren ter legitimatie van de inbreuk op Zorgvliet t.b.v. de bouw van een groot kantoor voor Eurojust;
Overwegende dat
– de wethouder onzorgvuldig, niet adequaat en soms onnavolgbaar heeft geopereerd in dit dossier;
– de inzet van de wethouder op “bouw voor leegstand” zal leiden tot verloedering van andere delen van de stad;
– de juridische houdbaarheid van het standpunt van de wethouder uiterst twijfelachtig is;
– door de handelswijze van de wethouder het draagvlak voor vestiging van Eurojust is afgenomen;
Spreekt haar afkeuring uit over deze gang van zaken.
Joris Wijsmuller Inge Vianen Ingrid Györmörei Bart Brands Haagse Stadspartij GroenLinks SP PVV
Sandra Abbenhuis Marieke de Groot Abdoe Khoulani Hassan Kucuk PPS Partij voor de Dieren Partij van de Eenheid Islam Democraten